1 Пәрвәрдигарға атап йеңи нахша ейтиңлар!

Пүткүл йәр йүзи, Пәрвәрдигарни күйләңлар![a]

2 Пәрвәрдигарға нахша ейтиңлар, намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар,

Ниҗатлиғини һәр күни елан қилиңлар!

3 Униң шан-шөһритини әлләр арисида,

Униң мөҗизилирини барлиқ хәлиқләр арисида җакалаңлар!

4 Чүнки Пәрвәрдигар улуқ, зор мәдһийәләргә лайиқтур!

У барлиқ илаһлардин үстүн, Униңдин қорқуш керәктур;□ «Униңдин қорқуш керәктур» — яки «У дәһшәтлик-қорқунучлуқтур».

5 Чүнки барлиқ хәлиқләрниң илаһлири — Бутлар халас,

Бирақ Пәрвәрдигар асман-пәләкни яратқандур.□ «...барлиқ хәлиқләрниң илаһлири — бутлар халас» — «бутлар» ибраний тилида «әрзимәсләр».

6 Шану-шәвкәт вә һәйвәт Униң алдида,

Муқәддәс җайида қудрәт вә гөзәллик көрүниду.

7 Пәрвәрдигарға тәәллуғини бәргәйсиләр, и әл-қәбилиләр,

Пәрвәрдигарға шан-шөһрәт вә қудрәтни бәргәйсиләр!□ «Пәрвәрдигарға шан-шөһрәт вә қудрәтни бәргәйсиләр!» — мошу сөзләр бәлким шуни билдүридуки, Худаға Өзигә лайиқ шан-шәрәп кәлтүрсәк, бу қилғинимиз униңға биз арқилиқ Өз күч-қудритини техиму көрситиш имканийитини яритиду.

8 Пәрвәрдигарға Өз намиға лайиқ шан-шөһрәтни бәргәйсиләр;

Соға-салам елип һойлилириға кириңлар!

9 Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар;

Пүткүл йәр-йүзи, Униң алдида титрәңлар!□ «... пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар» — яки «... пак-муқәддәс егинләрни кийип сәҗдә қилиңлар».  [~6~]

10 Әлләр арисида елан қилиңлар: —

«Пәрвәрдигар һөкүм сүриду!

Шуңа мана, дуния мәзмут қилинған, у тәврәнмәс әсла.

У адиллиқ билән хәлиқләр үстидә һөкүм чиқириду.

11 Асманлар шатлансун, йәр-җаһан хуш болсун,

Деңиз-океан вә униңға толған һәммә чуқан селип җуш урсун!

12 13 Далалар һәм улардики һәммә яйрисун!

У чағда ормандики пүткүл дәрәқләр Пәрвәрдигар алдида яңритип нахша ейтиду;

Чүнки мана, У келиду!

У җаһанни сорақ қилишқа келиду;

У аләмни адиллиқ билән,

Хәлиқләрни Өз һәқиқәт-садақитидә сорақ қилиду.[~7~]