1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар!

Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур;

Худайимизни күйләңлар!

Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.[a]

2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта;

Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;□ «Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду» — бу айәткә қариғанда, мошу күй Исраил Бабилға сүргүн болғанлиғидин қайтип кәлгәндин кейин йезилған.

3 У көңли сунуқларни давалайду;

Уларниң ярилирини таңиду.[~3~]

4 У юлтузларниң санини санайду;

Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.□ «У... уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду» — башқа бир хил тәрҗимиси: «У... уларни (юлтузларни) исмилирини чақирип опуққа чиқириду».  [~5~]

5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур;

Униң чүшиниши чәксиздур.

6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду;

Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.

7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар;

Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!

8 У асманни булутлар билән қаплитиду,

Зиминға ямғурни бекитиду,

Тағларда от-чөпләрни өстүриду;[~6~]

9 Малларға озуқ,

Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;

10 Ат күчидин У зоқ алмайду;

Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;

11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни,

Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.