1 Yeşua dağdan indiğinde, büyük bir kalabalık O’nu izliyordu.
2 İşte, cüzamlı bir adam yanına gelip, “Efendim, istersen beni temiz kılabilirsin” diyerek O’na tapındı.
3 Yeşua elini uzatıp ona dokunarak,
5 Yeşua Kafernahum’a vardığında, bir yüzbaşı gelip O’na yalvardı.
6 “Efendim, uşağım evde felçli, acı içinde yatıyor” diyerek yardım istedi.
7 Yeşua,
8 Yüzbaşı, “Efendim, evime girmene layık değilim” diye karşılık verdi. “Sen sadece bir söz söyle uşağım iyileşir. 9 Çünkü ben de buyruk altında bir adamım, emrimde askerlerim var. Birine ‘Git’ derim, gider; diğerine ‘Gel’ derim, gelir; köleme ‘Şunu yap’ derim, o da yapar.”
10 Yeşua duyduğu bu sözlere hayran kaldı. Ardından gelenlere şöyle dedi:
14 Yeşua Petrus’un evine geldiğinde, onun kaynanasının ateşler içinde yattığını gördü. 15 Eline dokunduğunda ateş bedenini terk etti. Böylece kadın kalkıp Yeşua’ya hizmet etti. 16 Akşam olunca, iblise tutulmuş birçok kişileri O’na getirdiler. Kötü ruhları tek sözle kovdu ve hasta olanların hepsini iyileştirdi. 17 Bu, Peygamber Yeşaya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:
18 Yeşua, çevresindeki büyük kalabalığı görünce, karşı tarafa geçilmesini buyurdu.
19 Yazıcılardan birisi gelip O’na, “Öğretmenim, nereye gidersen peşinden geleceğim” dedi.
20 Yeşua ona,
21 Öğrencilerinden biri O’na, “Efendim, önce gidip babamı gömmeme izin ver” dedi.
22 Ama Yeşua ona,
23 Yeşua tekneye binince öğrencileri de O’nu izledi. 24 Denizde ansızın şiddetli bir fırtına koptu. Öyle ki, dalgalar teknenin üzerinden aşıyordu. O sırada Yeşua uyuyordu. 25 Öğrencileri yanına gelip O’nu uyandırarak, “Efendimiz kurtar bizi, yoksa öleceğiz!” dediler.
26 Onlara,
27 Öğrenciler şaşkınlık içinde kaldılar. “Bu nasıl bir adam ki, rüzgâr da deniz de O’na itaat ediyor?” dediler.
28 Yeşua karşı yakadaki Gadaralılar’ın memleketine vardı. Orada O’nu mezarlık mağaralardan öfkeyle çıkan iblislere tutsak iki kişi karşıladı. Bu kişiler o kadar tehlikeliydi ki oradan kimse geçemiyordu. 29 Yeşua- ’ya, “Ey Tanrı’nın Oğlu Yeşua, bizden ne istiyorsun?” diye bağırdılar. “Buraya, vaktinden önce bize eziyet etmek için mi geldin?” 30 Onlardan uzakta otlayan bir domuz sürüsü vardı. 31 İblisler, “Bizi kovacaksan, şu domuz sürüsüne gitmemize izin ver” diyerek O’na yalvardılar.
32 Onlara,