Zabura 112

Zabura 112

1 Yabi Ubangiji.[~2~]

Mai albarka ne mutumin da yake tsoron Ubangiji,

wanda yakan sami farin ciki mai girma a umarnansa.

2 ’Ya’yansa za su zama manya a ƙasar;

tsaran masu aikata gaskiya za su sami albarka.

3 Wadata da arziki suna a cikin gidansa,

adalcinsa zai dawwama har abada.

4 Ko a cikin duhu haske kan haskaka wa mai aikata gaskiya,

mai alheri mai tausayi da kuma mai adalci.‡

5 Abu mai kyau zai zo masa shi da yake kyauta yake kuma ba da bashi hannu sake,

shi da yake yin al’amuransa cikin gaskiya.

6 Tabbatacce ba zai taɓa jijjigu ba;

za a tuna da mai adalci har abada.

7 Ba zai ji tsoron labari marar daɗi ba;

zuciyarsa tsayayyiya ce, tana dogara ga Ubangiji.

8 Zuciyarsa tana da kāriya, ba zai ji tsoro ba;

a ƙarshe zai zama mai nasara a kan maƙiyansa.

9 Ya rarraba kyautansa ga matalauta,

adalcinsa zai dawwama har abada;

za a ɗaga ƙahonsa[~4~] sama da bangirma.

10 Mugun mutum zai gani yă kuma yi fushi,

zai ciza haƙora yă kuma lalace;

sha’awace-sha’awacen mugaye za su zo ga ƙarshe.