1 Гэта таксама прыповесьці Салямона, сабраныя людзьмі Эзэкіі, валадара Юды.

2 Слава Божая — утоіць справу, а слава валадароў — дасьледаваць справу.

3 Высокасьць неба, глыбокасьць зямлі і сэрца валадароў недасьледныя.

4 Аддзялі жужаль ад срэбра, і выйдзе ў майстра начыньне.

5 Прыбяры бязбожніка ад аблічча валадара, і пасад ягоны ўмацуецца праведнасьцю.

6 Не ўзьвялічвай сябе перад абліччам валадара і на месцы вялікіх ня стой,

7 бо лепш, калі скажуць табе: “Узьніміся вышэй”, чым калі панізяць цябе перад абліччам магната, якога бачылі вочы твае.

8 Не кідайся пасьпешліва судзіцца, бо што зробіш у канцы, калі асароміць цябе бліжні твой.

9 Вядзі спрэчку з бліжнім тваім і не выяўляй таямніцу іншага,

10 каб той, хто пачуе, не ўпікнуў цябе, і каб не зьвярнулася [супраць] цябе гаворка твая.

11 Як залатыя яблыкі са срэбнымі ўпрыгожваньнямі, так слова, сказанае дарэчы.

12 Як залатыя завушніцы і аздоба са шчырага золата, так мудрае дакараньне для ўважлівага вуха.

13 Як прахалода сьнегу ў дзень жніва, так верны пасланец для таго, хто паслаў яго, ён ажыўляе душу гаспадара свайго.

14 Як хмары і вецер без дажджу, так чалавек, які хваліцца падарункам фальшывым.

15 Цярплівасьцю пераканаеш начальніка, і лагодны язык ломіць костку.

16 [Як] знайшоў мёд, еш, колькі трэба табе, каб ты не пераеў і не званітаваў.

17 Стрымай нагу тваю ад дому бліжняга твайго, каб ты не надакучыў яму і каб ён не ўзьненавідзеў цябе.

18 Як мачуга, меч і вострая страла, так чалавек, які кажа фальшывае сьведчаньне супраць бліжняга свайго.

19 Як гнілы зуб і кульгавая нага, так надзея на ліхадзея ў дзень бедства.

20 Як здымаць адзеньне ў халодны дзень, як [ліць] воцат на салетру, так сьпяваць песьні засмучанаму сэрцу.

21 Калі ненавісьнік твой галодны, накармі яго хлебам, калі смагне, напаі яго вадою,

22 бо гэтым вугольле зьбіраеш на галаву ягоную, і ГОСПАД аднагародзіць табе.

23 Паўночны вецер прыганяе дождж, а язык абмоўніка — гнеў на тварах.

24 Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.

25 Як халодная вада для стомленай душы, так добрыя весткі з далёкага краю.

26 Як скаламучанае жарало і зьнішчаная крыніца, так праведнік, які падае перад бязбожнікам.

27 Як нядобра есьці шмат мёду, так дамагацца сваёй славы ня ёсьць слава.

28 Як горад зруйнаваны і без муроў, так чалавек, які не валодае духам сваім.

<- ПРЫПОВЕСЬЦІ 24ПРЫПОВЕСЬЦІ 26 ->