Экл 3
 1 Для ўсяго ёсьць свой тэрмін, i час для кожнай рэчы пад небам; 
 2 Час нараджацца i час памiраць, час садзiць i час вырываць тое, што пасаджана. 
 3 Час забiваць i час лекаваць, час разбураць i час будаваць. 
 4 Час плакаць i час сьмяяцца, час галасiць i час танчыць. 
 5 Час кiдаць камянi i час зьбiраць камяні, час абдымаць i час пазьбягаць абдымкаў. 
 6 Час шукаць i час губляць, час захоўваць i час пакiдаць. 
 7 Час разьдзiраць i час сшываць, час маўчаць i час гаварыць. 
 8 Час любiць i час ненавiдзець, час вайны i час мiру. 
 9 Што за карысьць мае з працы сваёй той, хто працуе? 
 10 І я ўбачыў занятак, які даў Бог сынам чалавечым, каб яны займалiся ім. 
 11 Усё Ён зрабiў прыгожым у свой час; і даў iм вечнасьць у сэрца, аднак чалавек не спасьцігне справаў, якiя робіць Бог, ад пачатку аж да канца. 
 12 І даведаўся я, што няма для іх нiчога лепшага, як весяліцца i рабіць добрае ў жыцьці сваім. 
 13 І тое, што кожны чалавек есьць i п’е, i бачыць добрае з усёй цяжкай працы сваёй, — гэта дар Божы. 
 14 І даведаўся я, што ўсё, што робiць Бог, трывае на вякі; нельга да таго дадаць і нельга ад таго адняць, і Бог робіць так, каб баяліся аблічча Яго. 
 15 Тое, што было, цяпер ёсьць, і тое, што мае быць, ужо было, і Бог знаходзіць тое, што прамiнула. 
 16 І яшчэ бачыў я пад сонцам: месца суду, а там беззаконьне, месца праведнасьці, а там няправасьць. 
 17 Сказаў я ў сэрцы маiм: “Праведніка і бязбожніка будзе судзiць Бог, бо там ёсьць час на кожную рэч i на кожную справу”. 
 18 Сказаў я ў сэрцы маiм пра сыноў чалавечых, што Бог ачышчае іх i паказвае, што яны самi па сабе — як тая жывёла. 
 19 Бо доля сыноў чалавечых і доля жывёлы — аднолькавая доля, як тыя паміраюць, так і гэтыя паміраюць, і дух [жыцьця] аднолькавы для ўсіх, і няма ў чалавека перавагі над жывёлаю, бо ўсё — марнасьць. 
 20 Усё iдзе ў адно месца, усё з пылу паўстала, і ўсё ў пыл вяртаецца. 
 21 Хто ведае, цi дух сыноў чалавечых узыходзіць угору, цi дух жывёлы зыходзiць унiз, у зямлю? 
 22 I ўбачыў я, што нiчога няма лепшага для чалавека, як радавацца са справаў сваіх, бо гэта доля ягоная. Бо хто прывядзе яго паглядзець на тое, што будзе пасьля яго?
<-  ЭКЛЕЗІЯСТ 2ЭКЛЕЗІЯСТ 4  ->
 Languages
Languages